فردای اقتصاد: موتور سیتی، سال ۱۹۱۲: خودروساز نوپا، جنرال موتورز، تنها چند کیلومتر دورتر از زمین‌های کارآفرین هنری فورد درهای خود را باز می‌کند. فورد که از موفقیت مدل T منتفع شده بود، مبتکر پیشرو در این صنعت بود و با پایین نگه داشتن هزینه‌ها، خودروها را به انبوه مردم رساند (در سال ۲۰۱۵، این خودروها به قیمت حدود ۲۱۷۰۰ دلار فروخته شدند). تا سال ۱۹۲۷، فورد بیش از ۱۵ میلیون مدل T فروخت و برای همیشه فرهنگ آمریکا را با آشنا کردن جوانان با آزادی افسانه‌ای جاده‌های باز، تغییر داد.
در تمام این مدت، جنرال موتورز به طور پیوسته در حال کسب سهم خود در بازار بود. این برند در سال ۱۹۳۱، رقیب جوان‌تر فورد را به‌عنوان خودروساز پیشرو در جهان شکست داد و تسلط خود را برای هشت دهه آینده حفظ کرد. همانطور که در تبلیغ یکی از کامیون‌های Chevy جنرال موتورز می‌گفت: فروش این شرکت "مثل سنگ" بود. این شرکت از سال ۲۰۰۸، زمانی که در رتبه‌بندی فروش به رتبه دوم سقوط کرد و متعاقباً اعلام ورشکستگی کرد، دوره متزلزلی را پشت سر گذاشت. اما تا سال ۲۰۱۱، پس از کنار گذاشتن برندهای ساترن، پونتیاک و هامر - و هزینه ۱۲ میلیارد دلاری کمک مالی برای مالیات‌دهندگان آمریکایی - جنرال موتورز دوباره به حالت آمادگی برای مبارزه بازگشت.
اکنون مسابقه برای عرضه خودروهای مقرون‌به‌صرفه به مجموعه جدیدی از توده مردم در جریان است: طبقه مصرف‌کننده رو به رشد در آفریقا و آسیا. آیا فورد می‌تواند تاریخ خود را تکرار کند؟
گردآوری: شادی آذری حمیدیان
تبادل نظر